Od

Seni zapteden neydi bundan önce?

Topraktan koparıp

bir yara kabuğu gibi..

kanamalı bir yokluğa  iten neydi?

Düş görmüş, hatta düşmüş olabilirsin
içinde saçılan ganimetine değen gözlere öfke
ama en çok kendi adımına bile hakim olamamanın acısı
İşte ter içinde uyandığın şu gece yarısında
sen davet etmiştin yatağına
sana dünyayı dar eden karabasanı.

tüm dünyayı bir masala çeviren hikayelere aldanma
gerçekte herkes
dünyayı yakabileceği bir ateşin eşiğinde...
Sen ne kadar uzak durursan ocağından
o kadar soğuksun..
Bırak içinde seni zapteden şu korkuyu..
bırak yüreğini kesen zincirleri kopsun..
içindeki boşluğa, sıkışan yüreğinin duvarlarından akan kan
özgürce aldığın nefesi verirken fışkırıp çıksın boğazından
o zaman rahatça söyleyebilirsin;
"herkes kendi kanı kadar feda eder doğruya"
herkes kendi ateşi kadar yakın
çok korktuğu cehennemine..