Sevgi'liye

Uzun uzadıya anlatılacak bir hikaye değildi 

beyinde bir iki hücrenin taşıdığı kadar

anlattığım herşeyin-o ana dek-

senin için çok olmasını istememden başka derdim yoktu

Ben çoktum, sen ben de çok ol istiyor,

bu yüzden anlattıkça unutacağım herşeyi bırakıp

seni zihnime dolduruyordum ...

Bütün bilinmezliğine rağmen

en gaddar halinde bile bana merhamet edeceğine 

yani en ihtiyaç duyduğum şeye garanti veriyordu 

içimde hala sönmeden tuttuğum o bakışın

Uzun yolculukların ardında olman, bana gülmen..

koşman ve sarılman..

Bazen yanı başımda olmadığın için dua ediyordum

Gönlümce göremesem de seni,

Gördüğümde başka bir hayatmış gibi yaşıyordum. 

Bugün bile, ne zaman başka bir hayatta olmak istesem

dışarıda bir yerlerde,

yada hemen yan odada geçirdiğim bir zaman sonra

yanına, başucuna gelirim.

Kelimelerimi çalan bu gel git hali mi,

yoksa unuttuğum diğer şeyler mi bilmem

bugün daha az kağıda haddince yazıyorum

Ama rüzgarlı saçlı resmini hatırla,

rüzgarı yüzünde hissetmezsen de

o rüzgar saçların arasında hep 

ve aşk'ın

beynimin her bir hücresinde

senin adaletince pay edilmiş...

Bugün benim eskimi hatırlayan bir kaç kişi

gördüğünde beni..

anlar, bu adam çok sevmiş...