biraz yaşlanmaya başlayınca
içine sıkıştırınca bir kaç eşya
ve yeterince çokluk
eskiden kalan hatıralar kapı önüne konuyor
yeni bir resmin heyecanıyla fırlattığın bir an
karşına bambaşka bir yerde çıkıyor
kırık bir çay tabağı bir çaydan fazlasını taşıyor
senin için yazıldı sandığın senaryoyu
aynı gökyüzü altında başkaları da oynuyor..
Bir kafa çapında herşeyin,
gerisini çoktan kaybettin
şimdi hangi şehrin sokaklarını süslüyor adımların
vapurun yanağındaki huzuru kime kaptırdın
kim senin yürüdüğün koridorlarda
bitmeyecek sandığı bir rüyayı yaşıyor..
Öyle ya, sen de başkalarından almıştın bu emaneti
Hiç sımsıkı sarılmadın, hiçbiri sana ait değildi..
Bir çocuk sürüsü gibi gelip geçtiler bahçenden..
geride talan edilmiş bir elma ağacı
şen kahkahalar
kanayan bir dizin yara kabuğu
burukluk
ve beklemek kalıyor
Belki diyorsun,
kapı çalar da birgün
geri döner birisi
Belki..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder