10 Ağustos 2019 Cumartesi

Yok

Mutluluğun nemli topraklarında uzanıyor bedenim
mutluluk amaçsız kalmaksa eğer

Devrilen bir ağaç gibi hissediyorum
parça parça eksiliyorum
parça parça istiyor beni orman
ve ona çıkıp çıkıp gelen ziyaretçileri.
Kimsenin bu koca cüsseyi
olduğunca sığdıracağı hanesi yok.
Kimsenin...

Devrilmiş  ağaçtan baston kullanıyor yaşlı bir çift.
Devrilmiş ağacın dallarından yapılan
kuklalara gülüyor, gülmeye ihtiyacı olanlar
devrilmiş ağaçtan yapılan kağnılar taşıyor
yollara düşen yolcuları..
Devrilmiş ağaçtan yapılan kapı koruyor
ürkek  bir genç kadının küçük evini.
Devrilmiş ağacın yapraklarından yapılan
yeşil taçlarla koşuşturuyor çocuklar.
Üç beş kuruş kazanmak için,
devrilmiş bir ağacın dallarını satıyor
 ağaçların dostu ormancılar.

O kadar çok bölündükten sonra bittim sanıyordum
kendimden azade yükseleceğim sanırken
bana köklerim kalıyor
toprağa gömülü, berekete hasret.
Hiç bir zaman ağaç olamadım ki ben
bana bakan gözler için.
Oysa bir de bana sorsalar beni,
ağaçlıktan çoktan vazgeçtim

Böyle boylu boyunca devrilmeden önce ben
dallarıma sarılacak bir halatla
salıncak olmak için beklerdim
Çok bekledim..


Hiç yorum yok: